De Brein Omgeving Methodiek is een theoretische en methodische werkwijze die ontwikkeld is door dr. Anneke van der Plaats. Deze methodiek is het resultaat van wetenschappelijk onderzoek dat zij samen met professor Cools heeft gedaan. Het vermoeden bestond dat je het gedrag van mensen met dementie en NAH kan beïnvloeden door het gunstig maken van de omgeving. En dat je daarmee het toedienen van medicijnen bij onbegrepen gedrag kan verminderen of uitstellen.

Zij onderzochten dit in de praktijk door de omgeving te verdelen in drie interventiegebieden: de fysieke omgeving, de werk-leefprocessen en de dag- en tijdsbesteding. Al doende werd op basis van kennis over hoe de hersenen werken duidelijk welke prikkels in de omgeving stress verhogend of stress verlagend waren. Wanneer de prikkels gunstig waren konden mensen met dementie weer over kwaliteiten van de hersenen beschikken die voorheen niet toegankelijk waren.

Hieruit ontstond een observatie- en meetinstrument, de Brein Omgeving Methodiek, waarmee de omgeving van mensen met dementie en NAH in kaart wordt gebracht. Met daaraan gekoppeld een plan van aanpak. Deze aanpak is toepasbaar in de psychogeriatrie, verstandelijk gehandicapten zorg en gerontopsychiatrie bij diverse vormen van dementie en NAH.