Sylvia de Koning

‘Naar moeder’ als metafoor voor het veilige en bekende.

Mensen met dementie zijn gebaat bij een omgeving die zij intuïtief kennen en hen vanzelf de weg wijst. Ruimtes en de functies daarvan dienen in een oogopslag duidelijk te zijn. Als je niet weet waar je bent, ga je zoeken. Waar wil je dan naartoe? Naar huis, naar moeder waar alles veilig is en bekend. Maar thuis is er niet meer en wat moet je doen? Onzekerheid, angst en ontbreken van zingeving spelen een belangrijke rol bij het ontstaan van bewegingsdrang, apathie, agressie, roepen en huilen.

Mensen met Fronto Temporale Dementie (FTD) en verwante aandoeningen zijn meestal jonger en lichamelijk vitaler, dan mensen met Alzheimer. Gedrag is onvoorspelbaar en kan heel onverwacht tot een uitbarsting komen. Dit vraagt een enorme geestelijke lenigheid van begeleiders, vrijwilligers en familie.

Mijn moeder zei altijd: ‘’Een blind paard kan hier geen schade doen’’. Dat is nu precies wat de leefomgeving van mensen met ernstig probleemgedrag kenmerkt. Dat kan ook heel anders. Daarom observeer ik eerst het gedrag van de bewoner(s) in relatie tot leefomgeving. Ik werk altijd samen met multidisciplinaire teams. Gezamenlijk komen we tot een menswaardige, stressreducerende, zingevende leef en beweegomgeving.

Medisch maatschappelijk werker, docent, omgevingsvormgever, adviseur architectuur, bouw en inrichten van binnen/buitenruimten (nieuwbouw, renovatie).